" The dog is the most faithful of animals and would be much esteemed were it not so common. Our Lord God has made His greatest gifts the commonest. "
Martin Luther

Oostenrijk januari 2012

Oostenrijk, Nationalpark Nockberge.

Sneeuwschoenwandelen.
We wilden eens wat anders dus bedachten we: sneeuwschoenwandelen. Ons wandelseizoen liep altijd grofweg van april tot november maar dat is nu verleden tijd. We kozen voor Nockberge omdat we dit gebied inmiddels goed kennen. Iets nieuws proberen is prima maar dan wel zoveel mogelijk risico’s uitsluiten vonden wij. 

In Oostenrijk werden records gebroken zoveel sneeuw was er al gevallen: een meter of drie in Vorarlberg en Tirol maar Karinthië was de uitzondering. In Nockberge lag zo’n halve meter. Dat was voor ons eigenlijk best goed: hoe hoger we klommen hoe minder sneeuw er lag: door de harde wind waren veel toppen ‘schoon’ geblazen. We konden ook hele stukken gewoon lopen en de sneeuwschoenen aan de rugzak knopen. Een mooie combinatie dus van sneeuwschoenwandelen en bergwandelen.

“wind: baumeister von schneebrettern” 
uit Rother Skitourenfúhrer

Linke soep.
Er waren ook kammen en toppen waarop de wind schitterende overhellende sneeuwduinen had gebouwd: deze hebben we niet beklommen. De top van Rabenkofel hebben we benaderd tot zo’n 25 meter, het bouwwerk van sneeuw op te top was prachtig om te zien maar leek ons niet geschikt om overheen te klauteren. We konden het kruis op de top bijna aanraken maar besloten toch om terug te gaan. We liepen ook richting Pfannock; de Pfansee was niet meer te herkennen in de eindeloze sneeuwvlakte, dan is het toch wel handig als je de omgeving kent. De Pfannock zelf leek ons ook niet zonder risico te beklimmen dus ook deze hebben we overgeslagen ook omdat we wellicht te laat terug zouden zijn.

De honden kregen eerst wel last van ijsvorming tussen de tenen. We hebben vervolgens steeds de pootjes dik in de vaseline gesmeerd, dat scheelde enorm.

Drie eenheid.
Vrienden van ons gaan graag (off piste) tourskien. Zij wilden ons wel een en ander vertellen over trektochten in de besneeuwde bergen. Altijd mee: de drie eenheid: Sneeuwschep, sonde en lawinepiepers! Lawinepiepers? Hoe smaken die dan met een koud biertje? Verder ook de lawineberichtgeving dagelijks checken: lawinestufe 1 en 2 is prima. Stufe 3 wordt opletten. Stufe 4 is link en 5 betekent rust...... Er ging een wereld voor ons open. Verder werd ons op het hart gedrukt: Een lawinepieper meenemen is belangrijk maar weten hoe het werkt is minstens zo belangrijk en met lawinepiepers op stap gaan zonder schep en sonde is zinloos. Straling van I-phones en telefoons werken de piepers tegen; het advies luidt: I-phones uitschakelen en telefoons minstens 30 cm van de pieper houden. Zet het nummer van de bergrettung in de telefoon: voor Oostenrijk is dat 140. Er zijn verder ook nog nummers van de regionale bergreddingsdiensten beschikbaar. Als je iets niet moet onderschatten dan is het wel de bergwereld. Dat wisten wij al maar ’s winters de bergen in hadden we geen ervaring mee.

Lawinestufes.
In Nockberge werd stufe 1 afgegeven en soms 2. Goed nieuws dus. Echter: ook bij stufe 1 en 2 kan het misgaan. Bij stufe 2 gebeuren, na stufe 3, zelfs de meeste dodelijke ongevallen omdat velen denken dat de kans op lawine's nihil is en daardoor toch teveel risico nemen. Steile stukken en ingewaaide sneeuw zijn de grootste risico's, dus ook bij stufe 1 en 2 wel blijven opletten. Klik hier voor de lawinestufes in een overzicht.

We mochten de piepers e.d. van onze vrienden lenen en we hebben elke dag de complete uitrusting meegenomen: onze stelling luidt dan ook: beter mee verlegen dan om verlegen. Trouwens: de schep en sonde in de rugzak zijn niet zo zwaar en de pieper merk je niets van. Wij gaan vast en zeker nog een keer dus even sparen voor twee setjes. 

Eenzaamheid in de bergen.
We hebben uiteindelijk 6 dagtochten gemaakt van zo’n 6 uur. We kwamen al die tijd helemaal niemand tegen. Dan bedenk je wel eens: als er nu iets gebeurt… wie vindt ons dan? Sneeuwschoenwandelen is niet te vergelijken met ‘gewoon’ bergwandelen. Het tempo ligt lager en markeringen zijn nagenoeg niet meer te vinden. We hadden natuurlijk al wel ervaringen met ‘neuschnee’ en ‘altschnee’ in voor- en najaar maar nu was het soms echt zoeken. En verder: waar ’s zomers mooie beekjes kabbelen lag nu een klomp ijs waar omheen moest worden gelopen. Een hellende ijsvlakte van 100 meter oversteken is geen optie, een glijpartij is wel het laatste wat je wilt.

Andere koek.
De laatste dag begon het ’s ochtends meteen al behoorlijk te sneeuwen. We besloten onze geplande tour van Turracher Höhe naar Bretthöhe af te blazen en gingen voor de ons bekende wandeling naar Winkleralm. Bijna geen hoogtemeters te overwinnen en zeer bekend terrein. Een makkie dus. Dus niet: geen markering en bijna geen zicht door de onafgebroken sneeuwval. Zo’n makkelijke wandeling en dan zo moeten zoeken… niet normaal. De zelfde weg heen en terug gelukking alhoewel we onze ‘sporen’ vaak al niet meer konden zien. Onze honden kregen daarbij behoorlijk last van sneeuwbalvorming in de lange vacht onder de buik. We konden deze met geen mogelijkheid verwijderen dus dat is iets waar we een oplossing voor moeten gaan bedenken. 

Wederom Rother.
Wij gebruiken graag de Rother Wanderführers en er zijn, zo bleek, ook Rother Skitourenführers. Informatie over de risico’s met betrekking tot steilte en lawinegevaar staan hierin omschreven. Voor dagtochten met sneeuwschoenen is hieruit ook nuttige informatie te verkrijgen. Bedenk wel dat afdalen op sneeuwschoenen niet te vergelijken is met afdalen op ski’s. In de Rother gids staan alleen de tijden voor het stijgen omdat het afdalen per skiër ook sterk verschilt. een sneeuwschoenwandelaar kan er dan rustig nog een (paar) uur bij optellen.

Meer informatie: lawine info Oostenrijk

Via Facebook laten wij ons tevens informeren door Lawinenwarndienst Kärnten.

Voor wie enthousiast is geworden: eerst even googlen op - lawine risico vermijden -
Lees ook deze pagina van NKBV.

Nog steeds enthousiast? Dan nu gaan sparen voor pieper, schep en sonde en natuurlijk de sneeuwschoenen zelf!

Gidsen:
Rother Nockberge Nationalpark und Gurktaler Alpe ISBN 3-7633-4286-9
Rother Skitourenführer Kärnten West ISBN 978-3-7633-5924-0
ANWB: Midden Oostenrijk ISBN 90-18-00684-x

Kaarten:
Bad Kleinkirchheim Nationalpark Nockberge
Kompass (063) 1 : 25 000
ISBN 3-87051-070-6
Miltstätter See / Nockgebiet
Kompass (63) 1 : 50 000
ISBN 3-85491-069-x
Bad Kleinkirchheim-Nationalpark Nockberge-Milstättersee-Turracher Höhe-Radenthein
Freytag & Berndt (WK222) 1:50.000

Wij liepen deze routes:

[P] Kaning richting Kaninger Wolitzenalm - terug.

[P] Kaning Magnesitbau - Nöringsattel (parkeren bij Nöringsattel kon niet, de weg was niet sneeuwvrij) - Thomanbauerhütte - Rabenkofel - terug (wij daalden af door het bos (afkorting maar bijna geen markeringen te vinden)

[P] St Lorenzen - Großer Speikkofel - terug (Rother Skifúhrer 1)

[P] St Oswald - met de Brunnachbahn naar Brunnachhöhe - Rote Burg - Pfansee - Oswalder Bockhútte - Brunnachhöhe - met Brunnachbahn terug (let op: tot 16:00 uur)

[P] St Oswald 'Dolzer' - Lärchenhütte - Hundsfelthütte - Steinhakterhütte - Lärchenhütte -St Oswald

[P] Turracher Höhe - Winkleralm - terug

[ klik hier voor alle foto's op één pagina ]

meer foto's van Kate en Jools in de sneeuw